پسرم تو نباید بد باشی و بدی کنی اما من…

پسرم‌ تو نباید به کسی بدی کنی،
اما صبر کن بد بودن برای من اشکالی ندارد.

تو فراموشت نشود پرخاشگری نکنی،
اما من گاهی از کوره در می‌رم که موردی نمی بینم داد نزنم و دعوا نکنم. چون هنوز حرف زدن و گفتگو کردن را نیاموخته ام. زیرا این مهارت در هیچ دانشگاه و مدرسه‌ای تدریس نمی‌شود.

ایرادی نیست که هنوز حتا یک کتاب در مورد فرزندپروری نخوانده‌ام و قبل از آن بچه دار شدم.

پسرم تو راستگو باش همیشه راستش را بگو ، اما من من می‌توانم گاهی بنا به مصلحت راست نگویم.

تو زیاد موبایل را دستت نگیر و بازی نکن،
اما من خب من کارهای زیادی دارم و دوستان زیادی، مشکلی ندارد مدام گوشی را در دستانم ببینی.

تو هله هوله و تنقلات مضر نخور،
اما من خب می توانم بخرم و درخانه بگذارمشان. تو اما، خودت را کنترل کن و نخور.

تو مسواک بزن، اما من، گاهی آنقدر خسته ام که نمی توانم حتا پلک بر هم بگذارم. پس اشکالی ندارد من انجام ندهم.

تو باید چیزهای خوبی بیاموزی تابستان است و وقت کلاس رفتن. باید کلاس‌ ورزش بروی
اما من خب فرصت ندارم حتا یک باشگاه بروم.
تو کلاس زبان و انواع کلاس ها را باید بروی اما من، از من گذشته که چیزهای تازه بیاموزم.

پسرم من دوست دارم کتابخوان شوی اما من با گوشی به دست و خیره به صفحه‌ی آن به رختخواب می‌روم.

به جای اینکه کودکمان را با انواع این تناقضات بزرگ کنیم خودمان قدم اول را برای انجام آنها برداریم.
بچه‌ها با رفتارهای ما تربیت می‌شوند نه با نصیحت‌هایمان.

دکترزهرادادآفرید